Toen ik nog studeerde at ik massa's pizza's. Ik denk dat ik wel twee keer per week een pizza opwarmde in de oven, en soms als ik uit was geweest ook 's nachts nog wel eentje. Tot mijn favorieten behoorden de Iglo pizza crossa salami, de crossa tonijn en de Dr. Oetker al funghi. Als ik nu terugdenk aan al die pizza’s wordt ik al misselijk. Laatst heb ik in een vlaag van luiheid (Hans was er niet) een crossa tonijn gekocht, maar ik ben er een halve avond misselijk van geweest. Tel er eens bij op dat ik toen ook nog zeker één keer per week naar de snackbar ging en je begrijpt dat ik een paar jaar geleden en stuk dikker was... Omdat ik tegenwoordig een stuk gezonder eet, we bijna altijd echt koken (op nog steeds één keer per week de snackbar na dan..) en Hans niet van pizza houdt, eet ik het bijna nooit meer. Toch had ik van de week ineens zin in een echte pizza. En dus besloot ik er zelf een te maken en geen kant-en-klaar ding te kopen. Het recept voor pizzadeeg staat
hier. Als beleg gebruikte ik de volgende ingrediënten (die we toevallig nog in huis hadden):
- ongever 200 ml tomatensaus uit een pakje
- 5 plakjes salami
- een stuk of vijf champignons
- een halve paprika
- een flinke hoeveelheid strooikaas
- peper, zout en italiaans keukenkruiden
Meng de tomatensaus met goed veel peper en kruiden en wat zout en verspreid deze over de pizzabodem met een lepel. Snijd de salami, de paprika en de champignons in zeer dunne plakjes of reepjes en beleg de pizza ermee. Bestrooi met flink veel kaas. Bak op de hoogste stand (bij ons is dat 250 graden) in 12 tot 15 minuten af.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten